MGA "POINTERS" PARA SA AP LT 2

MGA SINAUNGANG DATU
MGA BALITA SA BUWAN NG AUGUSTO
MGA 'PLAY' SA KLASE


PALAWAN
Rehiyon: MIMAROPA
Kabisera: Lungsod ng Peurto Pincesa
Populasyon: 892,660
Kabuuan: 17,030.8 km2
Nagtatag: March 10, 1917
Wika: Tagalog, Cuyonon, Illonggo, Tausug, Batak, Tagbanwa, Palawano, Kagayen
Gobernador: Mario Reyes

KATUTUBONG
KWENTO

Palawan:

There are several versions regarding the history of the name “Palawan”. Some say that it was derived from the Chinese word “Pa-Lou-You” meaning “Land of Beautiful Harbors”. Others believed it came to be from the Helian word “Palawans” meaning territory. Still others say that it is corrupted from the Spanish word “paragua” because he main island shape resembles a closed umbrella.

Puerto Princesa:

Legend attributes the name Puerto Princesa to the appearance of a princess-like maiden of rare beauty who would roam around the bay at night during certain times of the year.


TRADISYON:
Baragatan Festival

Ang baragatan festival ay ipinagdidiwang upang itaguyod ang tapyas at yaman ng Palawan, ito ay isang kasiyahan at pagtitipon ng ibat-ibang kultura, tradisyon at kaugalian ng Palawan. Ang Baragatan ay galing sa salitang Cuyono “bagat” na nangangahulugan, “pagtatagpo”. Simulang taon 2000, Ang Baragatan ay nakapagpatunay nang masugid na partisipasyon ng pribdong sektura sa pagpakilala ng kanilang produkto. Sa selebrasyon na ito nailalabas ng mga Palawenos ang kanilang likha sa pagpapakita ng kasaysayan, kultura, kalakalan at nang kanilang probinsya sa pagsasayaw sa kalye, karosa, kulturang presentasyon at pangangalakal.

Puerto Princesa Foundation Day
Ang piestang ito ay nagaganap tuwing ikaapat ng buwan ng Marso sa arawnaitinaguyod ang Peurto Princesa bilang isang lungsod. Maraming nagaganap sa araw naito tulad nang palaro, tagisan ng lakas na may maagarang premyo; pangangalakal nang mga mangingisada, negosyante, at iba pang komersyante sa paglahok sa pamilihan ng ibat-ibang produkto; syempre may parada at karosa.


Dakong pang Turista

Honda Bay – Ito ay binubuo ng maraming maliliit na isla na may mababaw na batuhan na pumapaligid sa mga kilalang sa magagandang dalampasigang na ngayon paboritong, snorkeling, at pagsisid ng mga lokal na residente at turista.

Tubbataha Reefs National Marine Park – Ito ay may natatangin reputasyon bilang isang pinakamagandang lugar na pagsisid. Ito ay ipinalangan na “World Heritage Site” sa dahilan masagang hayop sa dagat.

Tabon Cave – Ito ay kilala bilang "Cradle of Philippine Civilization", Ito ay mayroong ibat-ibang silid kung saan natagpuan ng mga arkeologist ang mga labi ng ninuno at ang kanyang kagamitan.



KASAYSAYAN
Ang kasaysayan ng Palawan ay masusubaybayan sa mahigit 22,000 taon, ito ay napagpatunay sa pagdikubre sa mga buto sa munisipyo ng Quezon. Bagamat ang pinagmulan nang taong kweba ay hindi pa naitatag, ang mga anthropologists ay naniniwala na ang mga labi ay galiing sa Borneo. Kilala bilang Cradle of Philippine Civilization, ang Tabon Caves ay may maraming silid kung saan natagpuan ng mga anthropologist ang mga labi ng ninuno at ang kanyang kagamitan.

Noong ika-12 siglo, ang mga Malay, na dumating sa sakay nang barko,ay nanirahan at pinanahanan sa isla. Marami sa kolonya ay pinamahala ng Malay chieftain. Ang mga tao nagtanim ng palay, luya, buko, camote, asukal at saging. Sila ay nagalaga ng mga hayop tulad nang baboy, kambing, manok. Ang kanilang ekonomiya ay nabuhay sa pangisngisda, pagsasaka, at pangangaso.

Dahil malapit ang islang Palwan sa islang Borneo, ang pulo sa dakong timog ng Palawan ay kontrolado ng Sultan ng Borneo sa mahigit na dalawang suglo, dito naipasok ang islam. Sa panohn din iyon, ang panangalakal ay umunlad at ang mga tao sa bayan ito’y tulad nang mga lokal intsik, hapon, arabo, hindu ay nangangagkapangasawahan sa loob ng maraming taon. Ito ay nagresulta sa Palaweno, isang kaibang lahi.







AKLAN
Kapitolyo ng Aklan – Kalibo

Rehiyon – Kanlurang Visayas (Rehiyon 6)

Kabuuang sakop ng lupa - 1, 817.9 sq. km.

Political Districts – 1 Congressional District, 17Municipalities

Republic Act 1414 – Ang paghiwalay ng Aklan sa Capiz.

Ika-8 ng Nobyembre, 1956 -Inagurasyon ng probinsya ng Aklan

Dyalekto – Akalnon, Ilongo, Ingles, Filipino


Kwentong Bayan
Kodigo ng Maragtas

Kilala rin ito bilang Alamat ng Maragtas. Ikinukwento rito ang sampung datu na lumisan ng Borneo para makatakas sa hagupit ni Datu Kalantiaw. Sila ay pumunta sa Panay at bumili ng kapatagan ng pulo mula kay Marikudo, ang pinuno ng mga Ayto roon. Ayon dito, ang mga kamag-anak ng sampung datu ay ang mga naging ninuno ng lahing Bisaya. Itong alamat ay ipinagdiriwang taon-taon sa pistang Ati-atihan sa Kalibo mula noong ginawa itong bahagi ng pistang Santo Nino.

Ang kwentong ito ay nanggaling sa kwento ng kasaysayan ng Aklan. Ito ay isinulat sa gitna ng 1200-1250.

Ang mga impluwensya Na pumasok dito ay nanggaling sa mga taga-Borneo at mga sinaunang Datu.


Kasaysayan

Ang Aklan ay nagsimula noong dumating dito ang mga taga-Borneo na pinamunuan ni Datu Dinagandan. Gumawa sila ng komunidad pero sinakop sila ng mga Tsino, na pinamunuan ni Datu Kalaniaw noong dulo ng 1390s. Noong 1437, inagaw ng successor ni Datu Dinagandan na si Datu Manduyog ang trono at simula noon naging permanente ang Aklan.

Ang pangalang Aklan ay galing sa pangalang “Minuro it Akean”.

Ang pangyayaring may pinakamalaking ambag sa kasaysayan ay ang paggawa ni Datu Kalantiaw ng listahan ng mga batsa ngayo’y kilala sa pangalang “Code of Kalantiaw”. Ipinapakita nito na kahit noon pa ‘man may kakayahang gumawa ng sariling batas ang mga Pilipino na walng


Tradisyon

Ati-atihan
Ito ay ipinagdiriwang tuwing ikalawa hanggang ikatlong linggo ng Enero kada taon sa Kalibo, Aklan, bilang pagdakila sa Santo Nino. Nagpapahid ng uling sa mukha at katawan ang mga mananayaw, habang patuloy ang ritmo ng tambol na parang nagsasagutan sa himig ng “HALA BIRA!” Makikilahok ang buong bayan sa pista, magbabahaginan ng pagkain at inumin, at isang linggong malalango ang mga lansangan. Hinango ang pista sa maalamat na pagtagpo ng mga katutubo at ng mga Kristyanong mananakop, at pagsamba sa Santo Nino na malimit hinihingan ng milagro.


Maguindanao
Kasaysayan
• Parte ng Armm
• Ginawa ni Shariff Kabunsuan ang Sultanate ng Maguindano
• Naging malaking bagay ito sa pag-laganap ng Mindanao
Tradisyon
• Kabunsuan festival
• Ginagawa nila para maalala nila ang si Kabunsuan
• Nagsusuot sila ng makukulay na kasuotan at nagpaparada
Kwento
• Sultan Ditingen


ILOCOS NORTE
Kasaysayan ng ilocos norte
Ang Ilocos Norte ay ang hilagaan lalawigan sa kanluranin bahagi ng Luzon. Ang hilagang bahagi ng Cordillera mountain range ay ang naghihiwalay sa Ilocos Norte mula sa mga lalawigan ng Cagayan, Apayao, at Abra sa silangan. Isang makitid na baybay-dagat ang nag-uugnay nito sa lalawigan ng Ilocos Sur sa timog. Ito ay pinapalibutan ng Dagat Luzón sa kanluran at ang Babuyan Channel sa hilaga. Bago ang pagdating ng Espanyol sa ika-16 na siglo, ang Ilocos ay isang lalawigan lamang. Ito ay naghati sa hilaga at timog noong February 2, 1818 dahil sa Batas Republika kaya nagbuo ang Ilocos Norte.Ito ay ginawang isang hiwalay na lalawigan noong 1818. Ang lalawigan ay kilala sa dahil ito ang lugar ng kapanganakan ng dating Pilipinong presidente na si Ferdinand E. Marcos. Ang mga tumitira sa rehiyon ay pinaniniwalaan na may Malay na pinanggalingan. Ang kanilang lugar na tinatawag na "samtoy", mula sa "Sao mi laruan” na ang ibig sabihin ay " ang aming wika ". Noong 1571, nagsimula ang mga Espanyol na maghanap ng bagong mga lugar na pagtagumpayan noong pinaniwalaang nasa ilalim na ng kontrol ng mga Espanyol and Maynila. Ang lalaking apo ni Legaspi na si Juan de Salcedo, ay nag boluntayro na mamuno sa isa sa mga ekspedisyon. Kasama ang 8 na armadong bangka at 45 na tao, ang 22 taong gulang na biyahero ay pumuntang hilaga. Noong Hunyo 13, 1572, si Salcedo at ang kanyang mga lalaki ay nakarating sa lupain ng Vigan at pagkatapos ay pumunta na patungo sa Laoag, Currimao at Badoc. Habang ang mga ito ay bumyahe sa dagat, sila ay gulat na makita ang mararaming mga maliliit na kubo (“looc") na kung saan ang mga tao’y tumitira sa ganap na kapayapaan. Bilang resulta, ipinangalanan nila ang rehiyon na “Ylocos” at ang kanyang mga tao ay ipinangalanan bilang "Ylocanos".


Tradisyon ng ilocos norte
Ilocos Guling Guling Festival .
Ang Guling Guling ay isang pistang tumatagal ng limang araw. Ito ay ginaganap sa bayan ng Paoy at nakakahubog ito ng maraming turista bawat taon.
Ang Guling Guling festival ay nagaganap tuwing Se Mana Santa at ito ang panahon na maipapakita ng mga lokal ang kanilang sining at kultura. Ito ay nanatili mula pa nagsimula ito noong panahon ng Kastilla noong 16 na siglo.
Ang mga kinita sa pistang ito ay ginagamit upang makatulong sa mga proyektang pang unlad ng bayan ng Paoy at nagiging paraan rin ito upang maipasa ang mga kustumbreng Paoyenyo sa bagong henerasyon. Ang pista ay nagkakaroon ng motorcade na iikot sa bayan na kung saaan nagkakaroon ng pagawa ng Dudol at pag inom ng Basi. Isa pa sa mga atraksyon ng pista ay ang parada ng Unlas (wooden sled) at dance parade na binubuo ng iba’t ibang barangay ng bayan.
Ang Unlas ay isang lumang gamit na pang saka na ipinapasa mula pa noog sinaunang panahon.Ang mga magsasaka ng Paoy ay hindi kailangan mag alala sa presyo ng gasolina sapagkat ang Unlas ay nagagamit bilang paraan ng transportasyon. Ang dance parade naman ay nagpapakita ng iba’t ibankatutubong sayaw kasama ang Pandanggo at Paoyea na isinasayaw ng mga lokal ng may suot na makukulay na Inabel(tahing kamay na damit).

Kwentong bayan
ANG DIWATA NG KARAGATAN
Sa isang nayon, ang mga tao ay Masaya at masaganang namumuhay. Mapagpala ang kalikasan sa kanila. Ang pangunahing hanapbuhay nila ay ang pangingisda. Sagana sa maraming isda ang karagatan. May isang diwatang nagbabantay at nag-aalaga sa mga isda at ito’y nalaman ng mga taganayon